هنوز مدت زیادی از حضور بانوان در ورزشگاهها به عنوان تماشاچی نگذشته که متأسفانه شاهد اتفاقات تلخی در ورزشگاه اصفهان در حین یک بازی فوتبال بودیم.
چهارشنبه گذشته در جریان مسابقه پرسپولیس و سپاهان از هفته بیست و پنجم رقابتهای لیگ برتر خلیج فارس، به ویژه در بین دو نیمه، رفتارها و توهینهای بسیار زشتی از سوی تماشاگران سر زد که باور کردنی نبود. فحاشی و توهینهای بسیار زشت و غیراخلاقی که تعداد زیادی از تماشاگران منتسب به یک تیم علیه زنان تماشاگر منتسب به تیم مقابل انجام دادند.
البته از سوی دیگر شاهد برخی صحنههای واکنشی زشت و زننده از سوی تعداد معدودی از زنان هم بودیم. در کنار این انتشار ویدئویی از صحبتهای زشت و زننده یک به اصطلاح لیدر تیم، علیه زنان و دختران حاضر در ورزشگاه واکنشهای گسترده اعتراضی را در پی داشت.
همین مساله حالا برای برخی مخالفان حضور زنان در استادیومها فرصتی فراهم کرده تا از موضع برتر سخن بگویند.
مثلا کیهان نوشت: «از همان ابتدا بارها هشدار داده شد که این مطالبه کاذب نسبتی با واقعیت مطالبات زنان جامعه ندارد و حتی اگر فرضاً این یک مطالبه جدی هم باشد جو ورزشگاههای فوتبال کشورمان که متاسفانه به علت شرایط غیرفرهنگی آن بسیاری از مردان نیز از آن گریزان هستند، شرایط مناسب برای حضور همراه با حفظ کرامت و شأن زنان را ندارد. اتفاقات شامگاه چهارشنبه نشان داد که متاسفانه نه تنها حضور بانوان در ورزشگاه از شدت فضای مسموم و ناسالم نکاست بلکه در اتفاقی تاسف انگیز شاهد زشتترین و شرمآورترین صحنهها و توهینها و زیر پا گذاشتن کرامت بانوان نیز بودیم. این در حالی است که حفظ کرامت زنان یک اصل مهم و قطعی در فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست و نباید بازیچه بیتدبیری عدهای کارناشناس و برنامهریز به دور از واقعیتهای جامعه شود. اما نکته اصلی اینکه، مسئله تلاش برای برجسته کردن مطالبه کاذب حضور زنان در ورزشگاهها را باید در ادامه تلاشی پر دامنه دانست که در سالهای اخیر تلاش میکند، این باور غلط را در ذهن دختران و زنان جامعه وارد کند که سقف موفقیت و کرامت زن، شبیه شدن به مردان در رفتار و پوشش و… است.»
در همین رابطه مهر با دکتر معصومه کلاته سیفری استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه فرهنگ و جامعه شناسی ورزش گفت وگویی انجام داده است.
دکتر کلاته گفته: «مساله خشونت تماشاگران مختص به فوتبال ایران نیست در کشورهای اروپایی و همچنین با شدت بیشتری در کشورهای آمریکای جنوبی قابل مشاهده است. در ایران هم شاهدیم که برخی مسابقات که حساسیت زیادی دارد به خشونت منتهی شود. این خشونتها شامل خشونت کلامی، فیزیکی و اجتماعی است که نسبت به کسانی چون دیگر هواداران، داوران، بازیکنان یا عوامل برگزارکننده رخ میدهد. این خشونتها که هر از گاهی در فوتبال اروپا و با شدت بیشتر در آمریکای جنوبی شاهد آن هستیم به دلیل «اصل رقابت» و تلاش برای «برتری جویی» و «تعصبات» رخ میدهد.»
وی ادامه داد: «اگر خشونتهایی که در سکوها رخ میدهد کنترل نشود قابل تکثیر است و میتواند به دیگر تماشاگران و حتی بازیکنان و مسؤولان مسابقه منتقل شود و در بدترین حالت، ممکن است به خانه و زندگی شخصی افراد هم تکثیر شود و چرخهای از خشونت شکل بگیرد.»
دکتر کلاته سیفری ادامه داد: «اما نباید این اشتباه را مرتکب شد که تصور کنیم خشونت تماشاگران در ورزشگاه ایجاد شده است. این خشونت در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است اما بخشی از خشونت جامعه است.
این خشونت در جامعه وجود داشته است و در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است. اما مساله اینجاست که در جامعه کسی به دنبال کنکاش و جست و جوی خشونت نیست. اما هنگامی که این خشونت از طریق دریچه تلویزیون مشاهده میشود گمان بر این است که ورزشگاه محل رویش خشونت بوده است.
فرهنگ هواداری جزئی از فرهنگ جامعه است و خشونتی که در ورزشگاه رخ میدهد نمودی از خشونتی است که در جامعه وجود دارد.»
این استاد دانشگاه در ادامه به لزوم بهکارگیری فرایندهایی برای اصلاح فرهنگ حاکم بر فوتبال تاکید کرد و معتقد است اعمال جریمههایی همچون محرومیت از مسابقه و یا جریمه نقدی بدون آموزش کاملاً بی اثر است و صرفاً منبع درآمدی برای فدراسیون فوتبال است. آموزش بیش از جریمه اهمیت دارد.
این استاد دانشگاه در پایان بر لزوم وجود آموزش برای تمام ارکان فوتبال تاکید کرد و گفت: «مساله آموزش و اصلاح فرهنگ فوتبال مختص به تماشاگر و بازیکن نیست. در باشگاهی شاهد درگیریهای پرخاشگرانه بین یک مدیر عالی ورزشی و یک چهره سرشناس ورزشی هستیم. همین مساله میتواند خشونت را به بازیکن و تماشاگر منتقل کند. وقتی بازیکن ملی پوش، مدیران رده بالا و سرمربیان سطح یک چنین خشونتهایی را از خود نشان میدهند کنترل این خشونت در تماشاگرها کار دشوارتری است.
اینکه خشونت و درگیری میان مدیر و سرمربی وجود دارد نشان از نبود آموزش کافی در این خصوص است. تبعات این مساله این است که این خشونتها به جامعه کشیده میشود و تأثیر آن را روی سکوهای ورزشگاه میبینیم. وقتی در چنین سطحی از طرف مدیران رده بالا و چهرههای شاخص ورزشی شاهد چنین خشونتهایی هستیم نمیتوان از یک تماشاگر جوان انتظار زیادی داشت.»
در نهایت باید گفت چاره کار عدم حضور بانوان در ورزشگاهها نیست. در شرایطی که امروز در بسیاری از بخشهای جامعه مثل بخش پوشش و حجاب، افراد تحت نظارت هستند و رفتار آنها کنترل میشود، در ورزشگاه هم باید همین اتفاق بیفتد.
ضمن اینکه مسئولان باید برای اصلاحات فرهنگی، شروع به آموزش مردم کنند و برای این کار به دنبال ریشه خشونت پنهان و فراگیری باشند که در سطح جامعه و بخصوص علیه بانوان وجود دارد و بسیاری از کارشناسان بارها مشکلات اقتصادی و فقر را دلیل بروز آن معرفی کردهاند.
نویسنده: نسیبه پیرایش
منبع خبر «خبرگزاری امین» است و پایگاه خبری _تحلیلی امین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد ( 296606 ) را همراه با ذکر موضوع به شماره 09141143384 پیامک بفرمایید.با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه پایگاه خبری _تحلیلی امین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
برچسب های :
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط پایگاه خبری _تحلیلی امین در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.