نگرانی های مردم چه می شود؟

نسیبه پیرایش
طی یک ماه گذشته که از آتش بس میان ایران و اسرائیل می‌گذرد، انتشار خبر آتش‌سوزی‌های مشکوک در گوشه و کنار کشور و شنیده شدن صدای انفجارهای ناگهانی در برخی شهرها اگرچه در بین مردم شائبه خرابکاری اسرائیل را به وجود آوردند اما مورد تائید نیروهای رسمی قرار نگرفتند و از آنجا که پاسخ نگرانی های مردم هم طبق معمول از جانب مسئولین ذیربط داده نشد، بازار شایعات داغ و بر نگرانی مردم افزوده شد.
اما در چند روز اخیر گزارش برخی تحرکات مشکوک در مرزهای غربی و شمال غربی کشور و حمله تروریستی به دادگستری زاهدان با ۶ شهید و ۲۲ مجروح، که جانشین فرمانده انتظامی سیستان و بلوچستان وابستگی این تیم تروریستی را به به رژیم صهیونیستی تائید کرد، بار دیگر نگرانیها درباره تهدیدات بالقوه رژیم صهیونیستی و شروع دوباره جنگ را در بین مردم افزایش داد.
اگرچه ایست های بازرسی در ورودی شهرها همچنان برقرار هستند اما استفاده از نیروهای جوان و داوطلب بسیج در این نیروها که شاید آموزش های ضروری لازم را هم ندیده باشند، خود باعث نوع دیگری از نگرانی در بین مردم شده‌است. مثل همین مورد شهرستان خمین که منجر به از دست رفتن ۴ نفر از اعضای یک خانواده شد،
این در حالی است که گفتگوی صریح و بی‌پرده با مردم درباره جنگ و این حوادث و اتفاقات یا وجود ندارد و یا از آن جلوگیری می‌شود. (مثلا صدا و سیما به تازگی حاضر به پخش روایت وزیر خارجه از جنگ نشده است. در حالی که پخش برنامه متفاوت جواد موگویی با مسئولان کشور درباره جنگ تحمیلی اخیر از دو روز پیش با گفتگوی با احمد وحیدی از شبکه سه شروع شده بود صدا و سیما جلوی پخش دومین برنامه که با وزیر خارجه ضبط شده بود را گرفت.
گفته می شود سید عباس عراقچی زوایای متفاوتی از جنگ تحمیلی اخیر و پیش از آن را در گفتگو با جواد موگویی باز کرده است بویژه درباره به تاخیر افتادن اجرای وعده صادق ۲ با روی کار آمدن دولت پزشکیان ناگفته هایی را مطرح کرده است. جالب آنکه مسولان مختلف این گفتگوی عراقچی را در چارچوب سیاست های نظام و مکمل صحبت های فرماندهان نظامی دانسته و از آن تمجید کرده‌اند.» و همین امر بازار شایعات را در میان مردم رفته رفته داغترمی کند.
از طرف دیگر، اختلال های ادامه دار اینترنت و فیلترینگ شدید، نه‌تنها باعث شده که دیگر مردم نتوانند روایت‌های خود را از جنگ تحمیلی منتشر کنند، بلکه صحنه رسانه‌ای را مانند خیابانی یک‌طرفه، در اختیار دشمن قرار داده است. اما فارغ از قطعی اینترنت و عدم دستیابی به اطلاعات، چه از سوی مردم و چه از سوی خبرنگاران، روایت‌های متعددی که سیاسیون بعد از برقراری آتش‌بس در رسانه‌های مختلف مطرح می کنند، از دیگر نکاتی است که مردم را سر در گم و متحیر از آنچه در پیرامونمان رخ می دهد، قرار می‌دهد. به بیان دیگر، تحلیل‌ها و خبرهای متفاوت که گاه بدون سند و بر پایه شنیده‌ها و شایعات از جنگ تحمیلی مطرح می‌شود، جای تحلیل‌های درست را گرفته و باعث شده پرسش‌های زیادی در اذهان عمومی شکل بگیرد و بی پاسخ باقی بماند.
نهایتا اینکه در ۱۲ روز جنگ با اسرائیل و روزهای پس از آن هر چه افکار و اندیشه‌های مختلف راجع به از دست رفتن مرجعیت رسانه‌ای و گفتگو با مردم هشدار دادند بی‌فایده و آب در هاون کوبیدن بود. حالا حدود یک ماه است که مردم در خوف و رجا میان شروع دوباره و پایان جنگ برای همیشه هستند و باخت در میدان جنگ رسانه ای را تجربه می کنند و روز به روز بر نگرانی ها و هول و هراسشان افزوده می شود که البته خود نیز تبعاتی دارد که اگر به ان توجه نشود روزهای سختی را در پیش رو خواهیم داشت.