نوشتن هم یکی از آن کارهایی است که آدم باید خودش را داخل آن بیاندازد.
سعیده پیرایش
نوشتن هم یکی از آن کارهایی است که آدم باید خودش را داخل آن بیاندازد. از چیزهایی که می نویسم خجالت می کشم. وقتی به این فکر می کنم که کسی نوشته هایم را می خواند و می فهمد که چه در سرم می گذرد خجالت می کشم. ولی نمی دانم اصلا چرا باید خجالت بکشم که اینطور فکر می کنم. بچه که بودم عادت داشتم که هر چه به ذهنم می رسید را می گفتم. با همه راحت سر حرف را باز می کردم و کلی حرف می زدم. بعدها که بزرگتر شدم از این حرف زدن آسیب های جدی دیدم. مسخره شدم. از گفته هایم سوءاستفاده شد. به دردسر افتادم و کلی مشکل برایم ایجاد شد. بعدها تصمیم گرفتم کمتر حرف بزنم ولی مگر می توانستم؟ بعد پناه آوردم به نوشتن. ولی می ترسیدم. از این که کسی بفهمد و دوباره دردسرهایم شروع شود.
حالا بیشتر مواقع حرفهای خودم را نمی نویسم. راجع به آدم های دیگر فکر می کنم و سعی می کنم بفهمم او چطور احساس می کند و چه می خواهد بگوید. این کار جالب است. مخصوصا که جایی امن برای خودم ایجاد کرده ام.
منبع خبر «خبرگزاری امین» است و پایگاه خبری _تحلیلی امین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد ( 415845 ) را همراه با ذکر موضوع به شماره 09141143384 پیامک بفرمایید.با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه پایگاه خبری _تحلیلی امین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
