وقتی که دبیرستانی بودم کلاسمان گروه کروه شده بود و من احساس می کردم که به هیچ یک از این گروه ها تعلق ندارم.
سعیده پیرایش
وقتی که دبیرستانی بودم کلاسمان گروه کروه شده بود و من احساس می کردم که به هیچ یک از این گروه ها تعلق ندارم.
نه آنقدر درسخوان بودم که در گروه زرنگ های کلاس باشم و نه آنقدر درسم ضعیف بود که به گروه آخر کلاس تعلق داشته باشم. آن چنان هم پرشور و شر نبودم که در گروه باحال های کلاس باشم. بعضی های گروه های دوستی تشکیل داده بودند و با هم صمیمی بودند و من چنین دوست صمیمی ای نداشتم. من و چند نفر دیگر بودیم که خیلی معمولی بودیم.
معمولی بودن همیشه آزارم می داد سعی می کردم تا کارهای بیشتری یاد بگیرم کارهایی که می دیدم که دیگران ان را بلدند و تاثیرگذار است ولی همیشه شکست می خوردم و به سراغ کار بعدی می رفتم.
مدرسه تمام شد و من بعدها فهمیدم که کاش به جای آن همه تلاش برای مثل کس دیگری بودن روی خودم تمرکز می کردم شاید اگر شبیه خودم بودم بیشتر می توانستم دوست پیدا بکنم.
منبع خبر «خبرگزاری امین» است و پایگاه خبری _تحلیلی امین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر می‌دانید، خواهشمند است کد ( 400908 ) را همراه با ذکر موضوع به شماره 09141143384 پیامک بفرمایید.با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه پایگاه خبری _تحلیلی امین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
