مهار مشروط تورم و موشک های فراوان!

یعنی تورمی که براساس وعده آقایان قرار بود نصف و سپس تک‌رقمی شود اکنون ۴۰ درصد آن هم مشروط خواهد بود. این در حالی است که در طول این دو سال دولت مردان، هر رخداد کوچکی را با دولت پیشین مقایسه کرده و با داوری‌های یک‌جانبه نتیجه گرفته‌اند که دولت سیزدهم معجزه کرده است.
در این رابطه هم میهن، در یک مقایسه ساده نوشت: «چرا سال ۹۹ و ۱۴۰۲ را مقایسه نمی‌کنند؟ اوج کرونا در سال ۹۹ بود و اکنون عملاً پایان یافته است. میزان نفت صادراتی آن سال کمتر از یک‌سوم اکنون است. قیمت نفت نیز خیلی کمتر از نصف قیمت الان بود. یعنی درآمدهای نفتی این دولت ۶ برابر آن زمان شده است، ولی اکنون تورم بیش از آن زمان است. بعلاوه سال ۹۳ و ۹۴ که تحریم‌ها هنوز برقرار بود، تورم به ۱۴ و ۱۱ درصد رسید که خیلی کمتر از سال آخر دولت اصولگرای احمدی‌نژاد است که بالای ۳۲ درصد بود. همین مقایسه نشان می‌دهد که دولت کنونی یا نمی‌خواهد اقتصاد و به‌ویژه تورم را حل کند، یا قادر نیست که این کار را انجام دهد، چون درک درستی از اقتصاد و سازوکار آن ندارد.»
از ناکارآمدی و ناتوانی دولت در مهار تورم که بگذریم می‌رسیم به اظهارنظر برخی آقایان مسئول که گویا کسی در کشور یارای مقابله با آنها را ندارد. مثلا سید احمد خاتمی عضو هئیت رئیسه مجلس خبرگان رهبری در یادواره ۲۲۵ شهید شهرستان فریدن، اظهار کرد: «راه حل مشکلات کشور مقاومت و نه مذاکره کردن با دشمنان است، امروز دشمنان با فشارهای اقتصادی قصد دارند مقاومت مردم را در هم شکنند و با آوردن ایران به پای میز مذاکره به جهانیان بفهمانند که بالاخره ایران را با تحت فشار قرار دادن تسلیم کردیم، بازیگری اروپا در ارتباط با عمل به تعهدات بین المللی نیز بدین معناست که آمریکا و اروپا سر وته یه کرباسند.»
وی تأکید کرد: «در حکومت گرگ‌ها و زورگویان موشک حرف نخست را می‌زند اما ما به تمام زورگویان دنیا می گوییم که که ما نیز موشک به وفور داریم.»
این سخنان در حالی بیان می‌شود که چند وقتی است ایران و امریکا مذاکراتی محرمانه با هم داشته‌اند و دو طرف قرار و مدار‌های پنهانی منعقد کرده‌اند. تبادل زندانیان دو طرف، آزادسازی مطالبات ایران از کره‌جنوبی و افزایش صادرات ایران به یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه در هر روز از جمله آنهاست.
رویداد ۲۴ نوشت: «واقعیت آن است که هزینه سخنان این‌چنینی و اقداماتی از این دست، همواره از جیب مردم پرداخت شده است. دهه‌هاست این روند تکراری در کشور جاری است و اقداماتی از جمله حمله به سفارتخانه‌ها و سخنان تحریک‌آمیز سیاست خارجی مطرح می‌شود و هر بار هزینه آن میلیاردها دلار قراردادهایی است که از بین می‌رود یا میلیون‌ها بشکه نفت ایران است که به واسطه افزایش تحریم‌ها، با مشکل به فروش می‌رود یا برای فروش به دست دلالان و کسانی که به زعم دولت، تحریم‌ها را دور می‌زنند داده می‌شود و در حقیقت هر بار بیان چنین سخنانی یا انجام چنین حملاتی، جیب آنها را پر می‌کند که در کار دور زدن تحریم‌ها هستند! جریانی که اگر کشور در ثبات و صلح باشد، بیکار خواهند شد!»
در نهایت باید گفت با ناتوانی که در دولت به واسطه حضور افراد ناکارامد سراغ داریم و با کارشکنی‌هایی از این دست گمان نمی‌رود اوضاع کشور به این زودی‌ها به سود مردم متحول شود مگر اینکه دستی از غیب برون آید و کاری بکند.

نویسنده: نسیبه پیرایش