ماجرای شرط بندی خونین!

سعیده پیرایش
یک رستوران تازه افتتاح شده بود به اسم طوطی سبز. این اسم دلیل خاصی داشت. در واقع صاحب رستوران یک طوطی سبز سخنگو داشت که می توانست حرف بزند. او یاد گرفته بود که اسم مشتری های دائمی رستوران را به محض ورود اعلام کند. حتی بعضی از مردم فقط برای دیدن این طوطی به این رستوران می آمدند.
یک شب وقتی صاحب رستوران کنار پیشخوان ایستاده بود مرد مستی وارد شد و درخواست نوشیدنی کرد. ولی صاحب رستوران از دادن نوشیدنی به آن مرد امتناع کرد. مرد هفت تیری از جیب خود در آورد و به سمت او شلیک کرد و به سرعت از رستوران خارج شد.
هیچ کس نتوانسته بود چهره مرد را تشخیص دهد. پلیس همه جا را گشت. و از همه بازجویی کرد. ولی به نتیجه نرسید. حتی از طوطی هم پرسیدند ولی او فقط یک کلمه می گفت: رابر.
پلیس از پیدا کردن قاتل ناامید شده بود که یکی از افسرها به گفته طوطی شک کرد. او با خود گفت شاید ما درست به گفته طوطی گوش نمی دهیم. بنابرین به دقت که طوطی گوش کرد و فهمید او می گوید: رابرت!
با بررسی مجدد پلیس متوجه شد که یکی از مشتری های ثابت رستوران مردی است به نام رابرت گلر! وقتی به سراغ او رفتند او فقط خود را متعجب نشان داد که چرا به او شک کرده اند ولی وقتی پلیس در مورد طوطی از رابرت پرسید او گفت: پرنده ی باهوشی است!
همین یک جمله باعث شد که همه چیز لو برود.
رابرت اعتراف کرد که مبلغی پول را در شرط بندی به صاحب رستوران باخته است و چون توان پرداخت نداشته است تصمیم به قتل گرفته است.
این ماجرا واقعی است و در سال ۱۹۴۲ در نیویورک اتفاق افتاده است.