حضور محمدجواد ظریف معاون راهبردی پزشکیان در داووس سوئیس و اجلاس جهانی اقتصاددانان و همچنین اظهارات او در گفتوگویی که با فرید زکریا انجام داده، در روزهای اخیر واکنش برانگیز بوده و موجی از انتقادات را روانه وی کرده است!
نسیبه پیرایش
گفته میشود ظریف در این مصاحبه نه رضایت مردم و شهروندان را فراهم کرده و نه مخالفان دولت را! آنجا که از وضعیت حجاب میگوید، مردم و مشخصا زنان؛ آنجا هم که از برخورد طیف تندرو با خودش میگوید، مخالفان دولت را عصبانی کرده است !
او در بخشی از این مصاحبه درباره وضعیت حجاب در ایران گفته که «اگر در خیابانهای تهران قدم بزنید، میبینید که برخی خانمها حجاب بر سر ندارند و علیرغم اینکه این اقدام غیرقانونی است، اما حکومت تصمیم گرفته است که زنان را تحت فشار نگذارد». این بخش از صحبتهای او با نقد جدی کاربران در شبکههای اجتماعی مواجه شده است. منتقدان میپرسند: واکنش مردم علیه سیاستهای حجاب بوده که به کاهش گشت ارشادِ حجاب انجامیده یا جمهوری اسلامی به این زنان لطف کرده است؟
او در بخش دیگری از این مصاحبه جنجالی و درباره رویکرد طیف تندرو نسبت به خودش، گفته «برخی از جریانهای مخالف تلاش کردهاند پروندههایی علیه من تشکیل دهند تا مرا از سمت فعلیام برکنار کنند. یکی از این ادعاها، تابعیت فرزندانم است که در زمان دانشجویی من در آمریکا متولد شدند و تابعیت آمریکایی دارند. این مسئله کاملاً در چارچوب قوانین بوده و نقضی صورت نگرفته است.»
این بخش از حرفهای ظریف نیز به «کیهان» و همفکرانش بهانه داده تا دوباره به وی هجمه کنند. در همین راستا روزنامه اصولگرای کیهان با تیتر «از سفیدشویی ترامپ تا حمله به رقبای داخلی پردهای از نمایش ظریف در داووس» نوشته: «محمدجواد ظریف، در شرایطی که مبتنی بر قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس، به شکل غیرقانونی در منصب معاون راهبردی رئیسجمهور مشغول به فعالیت است، بار دیگر سخنانی خارج از عرف را به زبان آورده و فرصتی دیگر را برای سوءاستفاده بیگانگان فراهم ساخته است. ظریف اینبار نیز با تکرار رویه اشتباه و تأمل برانگیز بیست ساله خود، در اجلاس سالانه مجمع جهانی اقتصاد در داووس در گفتوگوی خود با فرید زکریا برنامهساز و تحلیلگر سیاست خارجی، مجددا مسائل داخلی را به دستاویزی برای حمله به رقبای خود در نشستی بینالمللی بدل ساخت.»
روزنامه «جوان» نیز در این باره نوشته: «محمدجواد ظریف دعوا و کینههای خود از رقیبان داخلی را به داووس برد و در گوش دشمن آواز زشت اختلافات جناحی و مقام و منصب خودش را سر داد. یک خسارت محض که جبران آن با سخنان صد عاقل و فرزانه هم ممکن نیست. اینگونه سخنان، خلاف امنیت و اقتدار ملی ایران و فضا دادن به دشمن است».
این روزنامه اصولگرا نوشته: «هیچکس تندروتر از ظریف نیست. هیچ فرقی بین ظریف و احمدینژاد در خسارتهایی که با سخنرانیها ایجاد میکنند، نیست. اما او در داووس میگوید «اگر تندروها در ایران مسئولیت داشتند، من هم آزادانه نمیتوانستم در خیابانهای تهران قدم بزنم». کاش ظریف قدری در دروغسازی و نسبت ناروا دادن به مخالفانی که ۱۳ میلیون نفر از مردم ایران به آنان رأی دادند خلاقیت داشت. دقیقاً همان حرفهای رئیس سابقش را تکرار میکند که اگر فلانی میآمد در خیابانهای تهران دیوار میکشید. گفتن اینکه اگر ما نبودیم، اکنون جنگ بود و ناامنی داخلی بود و کسی مثل من جرئت راه رفتن در خیابان را هم نداشت چه نسبتی با سخنان رئیسجمهور در دعوت به وفاق و دوستی و کنار گذاشتن کینهها دارد؟!»
اما از طرفی حضور ظریف در این رویداد که به عنوان یکی از محافل بینالمللی برای گفت و گوهای غیر رسمی شناخته میشود، در نگاه برخی منتقدان اینطور برداشت شده است که ممکن است منجر به ایجاد شائبههایی در مورد هماهنگیها برای مذاکرات پنهانی با آمریکا شود.
اما روزنامه فرهیختگان در این باره نوشت: «اینکه بخواهیم بدون دلیل شائبه مذاکرات پنهان بسازیم نهتنها به حل مسئله کمک نمیکند، بلکه میتواند پیامهای منفی به طرفهای خارجی بفرستد. چنین شائبههایی ممکن است باعث شود که کشورهای غربی تصور کنند ایران به دنبال مذاکره است و تحت فشارهای آمریکا تسلیم شده است. حال آنکه مقامات رسمی وزارت خارجه بارها اعلام کردهاند که ایران اولویتهای دیگری برای پیشبرد دیپلماسی دارد و در مورد مذاکره با غرب نیز اگر شروط کشور رعایت شده و به ویژه طرف آمریکایی رویکرد غیرمتعهدانه سابق خود را جبران کرده و کنار بگذارد حاضر به مذاکره احتمالی است. این نگرش کاملاً بر خلاف رویکرد افراطی است که ایران را خواهان مذاکره در هر شرایطی نشان میدهد. رویکردی که با تضعیف موقعیت دیپلماتیک ایران، کشور را در مقابل تشدید فشارهای خارجی قرار میدهد. در چنین شرایطی بهتر است که تلاشها به جای تمرکز بر شایعات و گمانهزنیها در راستای تقویت تصویر همبستگی ایران در مواجهه با سیاست فشار حداکثری آمریکا باشد.»
روزنامهٔ سازندگی هم نوشته: «حضور محمد جواد ظریف در این اجلاس این گمان را تقویت کرده که مذاکرات غیر رسمیِ داغی در این شهر سرد در جریان باشد و یادآور شده نام این شهر [دهکدهٔ] کوهستانی و اجلاس آن امسال به این دلیل برای ایرانیان اهمیت پیدا کرده که بوی مذاکره از آن به مشام میرسد.
با این وصف روشنتر میشود چرا صدا و سیما داووس را بایکوت کرده است. هم به خاطر خود ظریف که از نظر آنان نباید معاون راهبردی رییس جمهوری باشد و هم برای آن که لابد به تعبیر روزنامه سازندگی «بوی مذاکره از آن به مشام میرسد.»
منبع خبر «خبرگزاری امین» است و پایگاه خبری _تحلیلی امین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد ( 395064 ) را همراه با ذکر موضوع به شماره 09141143384 پیامک بفرمایید.با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه پایگاه خبری _تحلیلی امین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.