زائر صلح!

گفتگوی ادیان ابراهیمی و توافق بر کلمه سواء این روزها با سفر پاپ فرانسیس یسوعی به عراق جان دوباره ای گرفته است. این اولین اقدام پاپ فرانسیس در پروژه گفتگوی ادیان نیست و حدود ۴ سال پیش سفری به مصر داشت و در آنجا با رئیس الازهر به عنوان مهمترین مرکز آموزشی و پژوهشی و تبلیغی جهان سنی گفتگویی داشت و در سال بعد سندی نیز به امضای طرفین رسید.
خاورمیانه به عنوان موزاییک ادیان جهان و البته عراق این روزها از رهبر کاتولیک های جهان میزبانی می کند. اما همه برنامه های مرد شماره یک واتیکان در عراق از جمله ملاقات با مسئولان سیاسی این کشور، انجام مراسم عشای ربانی در بغداد و نهایتا سفر به موصل که تا همین چند وقت پیش پایتخت خلیفه خود خوانده داعشی بود، یک طرف و گذر از کوچه های خاکی شارع الرسول نجف و دیدار با همتای مسلمان خود آیت الله سیستانی یک طرف.
دیدار پاپ و آیت الله را می توان یکی از مهم ترین دیدارهای صحنه سیاسی این کشور بر شمرد که در تاریخ این کشور ثبت و ضبط خواهد شد. اهمیت این سفر به قدری بود که علی رغم هشدارهای امنیتی باز پاپ از سفر خود منصرف نشد و نهایتا به دیدار بزرگترین عالم شیعی عراق رفت. دیداری که علی رغم همه تفاوت های ظاهری این شخصیت اعم از نوع پوشش (یکی سر تا پا سفید پوش و دیگری با عبا و عمامه مشکی) بارقه های امید را برای ایجاد صلح پایدار در جهان به بار آورد.
رهبر کاتولیک های جهان که برای سفری چهار روزه به عراق رفته است خود را زائر صلح میداند. زیرا که این سفر بیش از یک سفر تشریفاتی و رسولی است. پاپ نسبت به دین مقدس اسلام مطالعه دارد و احترام بسیار زیادی قائل است و در یکی از تالیفات خود بحث مفصلی در باره اسلام و تعلیمات قرآن مجید نگاشته است. در حالی که سلف وی جملات ناموزونی در مورد اسلام به تکرار به کار برده بود.
اهمیت این دیدار به آن است که مطالعه تاریخی نشان می دهد که تمام دیدارهای پاپ با رهبران مذهبی ادیان مختلف در واتیکان و کاخ مجلل آن بوده ولی این بار مهمان منزل ۷۰ متری یک آیت الله شیعی است. حضور او در منزل آیت الله سیستانی نشان می دهد که پاپ نیز می داند جایگاه ایشان تا چه اندازه مهم و برجسته است تا آنجا که حاضر است خرق عادت کند و در منزلش با او ملاقات کند و رویه مرسوم را بشکند.
رهبر کاتولیک های جهان امیدوار است با سفر خود به عراق به ویژه با رفتن به شهر اور، زادگاه ابراهیم خلیل(ع) بتواند ضمن دادن روحیه معنوی به آنان، مسیحیان را مجاب کند که ترک وطن نکنند و همچنان به عنوان بخشی از جامعه عراق حضور خود را در این کشور حفظ کنند!
این دغدغه مندی پاپ ۸۴ ساله زمانی بهتر درک می شود که متوجه شویم مسیحیان عراق در زمان ورود نیروهای آمریکایی به خاک عراق در سال ۲۰۰۳ و سقوط صدام حسین، حدود شش درصد از جمعیت ۲۵ میلیونی این کشور را تشکیل می‌دادند. اما پس از سال‌ها جنگ و خشونت، جمعیت مسیحیان عراق به حدود ۴۰۰ هزار نفر کاهش یافته است! که بخشی از آن به دلیل ظهور پدیده داعش و جنایت هایی که در مناطق مسیحی نشین رخ داد.
اما به هر حال جهان سرگردان امروز نیازمند و تشنه لبخند با شکوه رهبران مهربان است، این دیدار را به فال نیک می گیرد. رهبرانی که اقتدارشان نیازمند هیچ لشگری نیست و انگشتهایشان فرمان هیچ شلیکی را امضا نمی کند و از ظلم و بیداد به دور از همه عقاید بیزار است.