در سوریه چه می گذرد؟

نسیبه پیرایش
روز دوشنبه جنایات هولناک حکومت جولانی در سوریه در سایه سکوت مرگبار جامعه به اصطلاح بین‌المللی با عنوان فریبنده «تعقیب بازماندگان نظام سابق» به کشته شدن ده‌ها تن انجامید.
دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرده که بر اثر جنایات تروریست‌های وابسته به دولت ابومحمد جولانی در منطقه ساحلی این کشور، بیش از هزار غیرنظامی قتل عام شده‌اند. این نهاد حقوق بشری که در طول دهه گذشته در حمایت از گروه های مسلح مخالف «بشار اسد» فعالیت می‌کرد اذعان کرد: طی حدود ۴۰ کشتار دسته جمعی توسط گروه های مسلح در منطقه ساحل سوریه، بیش از هزار نفر قتل عام شده‌اند. بر خلاف ادعای حکومت جولانی مبنی بر پیگرد بازماندگان نظام سابق در این حملات، ویدئوهایی از حملات عناصر مسلح وابسته به این حکومت در سواحل سوریه و شعارهای آشکار آنها برای نابودی علویان که بخش مهمی از جامعه سوریه هستند، دروغ بودن ادعای آنها مبنی بر «پیگرد بازماندگان نظام سابق» را اثبات و تاکید می کند که آنچه در حال رخ دادن است، یک پاکسازی نژادی فرقه ای سیستماتیک است. شاهدان، کشتار عمدی زنان و کودکان و دیگر قشرهای مردم در ساحل سوریه را بیانگر یک طرح و برنامه هدفمند برای پاکسازی نژادی و نابودی یک طایفه از مردم سوریه قلمداد کرده‌اند.
درباره تحولات سوریه احمد زیدآبادی نوشت: «با سقوط دولت بشار اسد، علوی‌ها اینک نه ‌فقط قدرت و نفوذ خود را در سطح ملی از دست داده‌اند بلکه به صورت هدفی برای حمله و تهاجم شبه‌نظامیان وابسته به دولت هیئت تحریرالشام به رهبری احمد الشرع درآمده‌اند…
ادامه یادداشت:
آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی «شبه ‌نظامیان اسلامگرای خارجی» را مسئول قتل‌ عام غیرنظامیان علوی در منطقۀ ساحلی دانسته‌اند و دولت احمد الشرع را به کنترل و مجازات آنها فرا خوانده‌اند. اشارۀ کشورهای غربی به این جنگجویان جهادی خارجی به‌عنوان عامل کشتار علوی‌ها در منطقۀ ساحل، در حقیقت از علاقۀ آنان برای ایجاد حد فاصلی بین دولت احمد الشرع و جنایت انجام شده پرده بر می‌دارد.
کشورهای غربی تا کنون رفتار بسیار احتیاط ‌آمیزی با دولت تحریرالشام داشته‌اند و امیدوارند که این دولت با فاصله گرفتن از گرایش‌های مذهبی و سیاسی افراطی خود، دولتی فراگیر و معتدل در سوریه تأسیس کند و با حذف جنگجویان جهادی از پیکر نظامی خود، ثبات و نظم را به سوریه برگرداند.
دولت تحت رهبری احمد الشرع به طور مشخص مورد حمایت قاطع ترکیه و شماری از کشورهای عرب است. دولت رجب طیب اردوغان از احتمال بی‌ثباتی سوریۀ تحت کنترل و ادارۀ هیئت تحریرالشام به شدت اظهار نگرانی می‌کند و ظاهراً بر این باور است که جمهوری اسلامی و گروه‌های متحدش در عراق و لبنان، از طریق حمایت از کردها و علوی‌های سوریه در صدد متزلزل کردن دولت احمد الشرع هستند. آنچه اما در این میان معادله را سخت پیچیده می‌کند، موضع اسرائیل در برابر دولت تحت رهبری هیئت تحریرالشام است.
اعضای دولت بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل، در توصیف دولت احمد الشرع از واژه‌های بسیار تند و گزنده‌ای استفاده می‌کنند و آن را دولتی غیرمنتخب و تروریست و جنایتکار و تهدیدی علیه امنیت دولت عبری قلمداد می‌کنند.
افزون بر این، دولت نتانیاهو در هیئت مدافع اقلیت‌های قومی و مذهبی سوریه ظاهر شده و با تأکید بر ضرورت رعایت حقوق دروزی‌ها و علوی‌ها و مسیحی‌ها و کردها، بر لزوم غیرنظامی شدن سه استان قنیطره، سویدا و درعا در بخش جنوبی سوریه اصرار می‌ورزد. درحالی‌که دولت نتانیاهو هیچ حق و حقوقی برای مردم فلسطین در سرزمین مادری خود قائل نیست و در پی اخراج فلسطینی‌ها از نوارغزه و در صورت امکان از کرانۀ باختری است، دفاع قاطعانه و پرشور و حال آن از علوی‌ها و دروزی‌ها و کردها و مسیحی‌های سوریه از هر جهت ریاکارانه به نظر می‌رسد.
در واقع، دولت اسرائیل تأمین امنیت درازمدت خود را در سوریه مستلزم تبدیل این کشور به چند کانون سیاسی جدا از هم می‌بیند و دفاع از حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی را زمینه‌ای برای کمک به این منظور تصور می‌کند.
این وضعیت قاعدتاً احتیاط بیشتری از جانب دستگاه‌های تبلیغاتی جمهوری اسلامی را در برابر تحولات سوریه طلب می‌کند؛ به‌خصوص اینکه طرف‌های رقیب در آن کشور، میل خود را برای نسبت دادن هر اتفاق بی‌ثبات‌کننده‌ای در آنجا به ایران و گروه‌های همسویش در منطقه پنهان نمی‌کنند.»