درسی که از حماس باید گرفت

نسیبه پیرایش
اخبار مربوط به توافق صلح حماس و رژیم صهیونیستی حاکی از آن است که اجرای مرحله به مرحله آن شروع شده و کارشناسان پیش بینی می کنند که بخشی از این آتش‌بس اجرایی خواهد شد و با توجه به الزامات منطقه‌ای و بین‌المللی تا حدی هم پایدار خواهد بود.
اگرچه برخی هم معتقدند که هدف اصلی ترامپ و نتانیاهو آزادسازی زندانیانی است که در اختیار حماس هستند؛ یعنی آنها دنبال این هستند که کارتی را که حماس در دست دارد از دست این گروه خارج کنند.
اما واقعیت این است که رژیم صهیونیستی پس از دو سال تحمل شکست در عرصه‌های نظامی، سیاسی، اقتصادی، بین المللی و افکار عمومی، از هدف اصلی خود یعنی نابودی حماس و اشغال کامل غزه صرفنظر کرد و از آمریکا خواست تا با وساطت خود، میز مذاکره را فعال سازد.
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس) با اجرای این توافق موفق خواهد شد ۲۵۰ زندانی فلسطینی و یک هزار و ۷۰۰ نفر از اهالی غزه که از زمان شروع جنگ توسط نیروهای (اشغالگر) اسرائیل بازداشت شده‌ اند را آزاد کند و در مرحله اول توافق،۲۰ اسیر زنده رژیم اشغالگر را آزاد سازد. همچنین قرار است روزانه ۴۰۰ کامیون کمک برای مردم بی دفاع غزه ارسال شود که این تعداد به تدریج در مراحل بعدی افزایش خواهد یافت.
حماس نه تنها با خلع سلاح نیروهای نظامی خود موافقت نکرد بلکه در بیانیه صادره بر عزم راسخ خود و دیگر جهادگران فلسطینی برای دفاع از حق تعیین سرنوشت و تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی تاکید کرد.
اما جمهوری اسلامی ایران پیش از این، با صدور بیاینه‌ای حمایت خود را از طرح صلح در غزه اعلام کرده است. در داخل کشور موافقت مشروط حماس با طرح ترامپ، حتی از نگاه اصولگرایان هم هوشمندانه توصیف شده است؛ اگرچه برخی صاحب نظران همچنان بدبین و نگران هستند و معتقدند که با آتش‌بس در غزه، حالا دشمنان سراغ ایران خواهند آمد.
اما مهم‌ترین درسی که این تواق صلح برای تهران در سیاست منطقه‌ای و جهانی دارد، انعطاف و واقع ‌بینی است. برای مقابله با دشمنی که همواره در فکر تحمیل خواسته‌های خود است، تنها راهکار قوی‍‌تر شدن است. ظرفیت‌هایی که در زمان جنگ به کار آمد، مانند موشکی‌مان را قوی کنیم؛ ضعف‌هایمان را که در زمان جنگ دیدیم، کاهش دهیم. مانند پدافند.
اما مهم‌ترین قدرت ما در جنگ دوازده‌ روزه مردم بودند؛ همه مردم؛ حزب‌اللهی و غیر حزب‌اللهی، طرفدار نظام و انقلاب و مخالفان آن. همه مردمی که طرفدار ایران بودند و مخالفِ حمله به ایران. حکومت اگر می خواهد قویتر شود باید در سیاست داخلی‌اش تجدید نظر کند. همه کسانی که علیه اسرائیل موضع گرفتند و مسائل سیاسی دارند، این‌ها را عفو و آزاد کند. همه کسانی که در خارج از کشور علیه اسرائیل موضع گرفتند، رفت ‌و آمدشان به کشور را آزاد کند. اقتصاد را آزاد کند. همان طور که شعار مهم انقلاب «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» بوده است. برای تنویر و همراهی افکار عمومی در نحوه مدیریت صدا و سیما تجدید نظر کند و … این یعنی انعطاف و واقع‌بینی.
در این صورت مردم را با خود همراه خواهد کرد و نشان خواهد داد که مردم ایران متحد و منسجمند و آماده مقابله با جنگ. در نتیجه دشمنان فکر جنگیدن با ما را از سر به در خواهند کرد و می پذیرند که باید با ما هم از در صلح و دوستی وارد شوند.