خود شهید رئیسی هم راضی نیست!

نسیبه پیرایش
سعید اوحدی رئیس بنیاد شهید روز چهارشنبه در حاشیه جلسه هیئت دولت و در جمع خبرنگاران از برگزاری ۱۲۰ هزار مراسم بزرگداشت سالگرد شهادت ابراهیم رئیسی خبر داده و گفته است که «تلاش کرده‌ایم روحیه مردمی بودن را در مراسمات خودمان حفظ کنیم به همین دلیل تشکل‌های مردمی حضور پررنگی در ستاد مرکزی برگزاری مراسم دارند».
علاوه بر این گفته‌های یک روز پیش از اعلام این خبر از جانب معاون دیگر رییس سابق دولت و نویسنده کتاب راز پرواز نیز جای شگفتی دارد. مهدی مجاهد با توصیف‌های عجیبی از ماجرای سقوط بالگرد هواپیما تاکید کرده است که «روز شهادت رئیسی یادآور اتفاقات عصر عاشورا بود».
در واکنش به این اخبار رویداد ۲۴ نوشته: «حجت الاسلام ابراهیم رییسی سال گذشته بعد از وقوع سانحه شهید خدمت نامیده شد و این عبارت از جانب گروه‌های سیاسی که منتقد جدی او و عملکرد دولت‌اش بودند نیز مورد قبول واقع شد. حتی مسعود پزشکیان به عنوان رییس دولت چهاردهم در نخستین حضور خود در سازمان ملل سخنرانی خود را با یاد و قید عبارت «رییس جمهور شهید» آغاز کرد.
اینک اما آش به اندازه‌ای شور شده که دیگر سکوت جایز نیست. مشخص نیست وقتی کسی سانحه سقوط بالگرد را با ظهر عاشورا که برای شیعیان و حتی غیر مسلمانان نیز واقعه‌ای منحصر‌ به ‌فرد است مقایسه می‌کنند، دقیقا به دنبال ارائه چه تصویری هستند؟! سانحه رخ داده درباره بالگرد هیچ نسبتی نه در فرم و نه در محتوا با واقعه عاشورا ندارد و از آن مهمتر هیچ نسبتی بین چهره‌های این دو موضوع نیز وجود ندارد.»
سید عبدالجواد موسوی هم نوشت: «مسئله خیلی ساده است. در همه جای دنیا برای ارزیابی توفیق یا عدم توفیق دولت ها و حاکمیت ها متر و معیارهای مشخصی وجود دارد. برای سنجش آزادی به تعداد زندانیان سیاسی نگاه می کنند. برای فهم وضعیت اقتصادی به قدرت خرید مردم و ارزش پول آن مملکت، و برای درک اوضاع و احوال فرهنگی به سرانه مطالعه و تیراژ کتاب و کیفیت تولید موسیقی و سینما و …الخ. نیاز به همایش و جشنواره و این حرف ها هم نیست. مردم می توانند به حافظه خود مراجعه کنند و ببینند در کدام دوره حرف زدن و انتقاد کردن کار راحت تری بوده. در کدام دوره با خیال آسوده تری می توانستند اجاره مسکنشان را تمدید کنند. در کدام دوره کتاب و مطبوعات و سینما و موسیقی رونق بیشتری داشته. در کدام دوره توفیق تیم ملی کشورشان آن ها را برای شادی و پایکوبی به کوچه و خیابان می‌کشانده و در کدام دوره از شکست تیم ملی خوشحال می‌شدند. بله، آن که غربال به دست دارد از عقب کاروان می آید. صد و بیست هزار نقطه که سهل است حتی اگر در یک میلیون و دویست هزار نقطه و بلکه در یک میلیارد و دویست میلیون نقطه برای پاسداشت و تبلیغ دولتی که کاری نکرده باشد مراسم برگزار کنید چیزی عاید این مردم نخواهد شد. همان طور که اگر برای تقدیر از دولتی که کارها کرده باشد حتی یک مراسم برگزار نشود مردم به آن دولت و کارگزارانش از صمیم جان احترام خواهند گذاشت. البته که چنین تبلیغات عظیمی اگر برای این مردم بی پناه آبی نداشته باشد برای خیلی ها ممکن است نان داشته باشد اما در نهایت نتیجه عکس خواهد داد.»
عباس عبدی هم تلنگری به جناب رئیس‌جمهور پزشکیان زده و نوشته: «۱۲۰،۰۰۰ مراسم برای آقای رییسی می‌خواهند بگیرند کسانی که قادر نیستند ۱۲۰ خط مثبت و مستدل در وصف دوره مدیریت او بنویسند. ولی این هم برای من مهم نیست ۱۲۰،۰۰۰،۰۰۰ مراسم هم بگیرند اگر از جیب مبارک و شخصی خودشان باشد به من ربطی ندارد ولی بعید می‌دانم حاضر شوند ۱۲ مراسم از جیب خود بگیرند. حالا این جماعت را کاری ندارم جماعتی که شعار عدالت هم می‌دهند. ولی آقای پزشکیان حتما توجیهی عقلی و شرعی و قانونی و اخلاقی برای این اتلاف منابع از جیب ملت دارند، آن را اعلان نمایند. وفاق خوبه نه از جیب فقرا. آقای پزشکیان آیا شما خودتان حاضرید هزار تومان برای برگزاری چنین مراسمی کمک کنید؟»
در نهایت به نظر می‌رسد اعضای دولت و برخی نزدیکان رییس جمهور فقید سعی دارند با تاکید غلوگونه بر روی بسیاری از مسائل رخ داده در آن دولت سرپوش بگذارند و عملکرد یکی از ناکارآمدترین دولت‌های تاریخ را پشت نام رفیع شهید و شهادت پنهان کنند.
بی شک با برگزاری چنین مراسماتی از جیب مردم، روح آن مرحوم هم در عذاب خواهد بود. اما سوال این است که منطق و توجیه برگزاری ۱۲۰ هزار مراسم از کجا می‌آید و چرا کسانی که شعار عدالت می دهند و نباید با آن موافق باشند، مجوز برگزاری چنین مراسمی را می‌دهند؟ آن هم پس از تبلیغات ویرانگر ترامپ.