خودشیفته

سعیده پیرایش
بیشتر اوقات تقصیر ساسان بود که دعوا می شد. او همیشه انتظار داشت که همه مراعات او را بکنند در حالی که خودش هر کاری می خواست می کرد و هر حرفی می خواست می گفت. ولی همیشه این مستانه بود که دنبال او می رفت و باعث آشتی می شد.
این دفعه هم همینطور بود. ساسان مثل همیشه حرفی زده بود که مستانه را ناراحت کرده بود ولی این بار مستانه رفتار دیگری در پیش گرفته بود. همان موقع اعتراض کرده بود و حرف بد ساسان را به رخش کشیده بود تازه گذشته از این ها خود را از او دور کرده بود.
ساسان گیج و منگ از این رفتار مستانه سعی کرده بود که خود را سرگرم کند. سرگرم کار و افراد دیگر. با خود می گفت او خودش برمی‌گردد. او نمی تواند بدون من زندگی کند.
در این میان مستانه هم با خود خلوت کرده بود و تصمیم گرفته بود تا اخرین فرصت را به ساسان و دل خودش بدهد. بنابراین باز هم به سمت ساسان رفت. با خودش رودروایستی نداشت او بی شک همسرش را دوست داشت ولی باید کاری می کرد که ساسان هم لایق این دوست داشته شدن باشد.
این بار ولی مستانه خود را کاملا آماده کرده بود. این بار او از موضع بالا رفتار می کرد و سعی می کرد نگذارد کنترل احساساتش به دست ساسان بیفتد.
ساسان طبق معمول سعی کرد او را نادیده بگیرد تا باعث شود که او بیشتر سعی کند ولی این بار مستانه هیچ تلاشی نکرد. بنابراین ساسان روش خود را عوض کرد و سعی کرد با ایجاد ترحم دل مستانه را به رحم بیاورد چندین بار به این اشاره کرد که مریض است و چند جای بدنش درد می کند. ولی مستانه فقط به یک توصیه ی کوچک بسنده کرد. حالا ساسان عصبانی بود سعی کرد مستانه را هم عصبانی کند کمی هم موفق شد ولی مستانه زود به خود آمد و جلوی عصبانیتش را گرفت. حالا ساسان خلع صلاح شده بود نمی دانست چه کار دیگری می تواند بکند. مستانه می دانست که این آخر کار است؛ ساسان یا باید خود را ثابت می کرد و معذرت می خواست و تنبیه می شد و یا این رابطه را پایان می بخشید.