حادثه معدن و پیوست عدالت!؟
حادثه انفجار معدن در طبس بار دیگر همه مردم ایران را متاثر کرد. این حادثه به دلیل تصاعد آنی گاز متان در یکی از تونل‌های معدن زغال‌سنگ شرکت معدنجو در اول مهر ۱۴۰۳ رخ داد و تا لحظه نگارش این یادداشت، ۵۱ نفر کارگر زحمت‌کش فوت و ۲۰ نفر مصدوم شده اند.
نسیبه پیرایش
از آنجایی که متاسفانه این اولین و آخرین بار نیست که حوادث این چنینی در کشور پیش می‌آید، سؤالات بسیاری درباره حفاظت و ایمنی معادن در شبکه‌های اجتماعی بین کاربران خشمگین دست به دست می‌شود و همه خواهان برخورد با عاملان آن هستند.
فرامرز توفیقی، فعال کارگری، درباره علت تداوم حوادث کارگری در معادن به رویداد ۲۴ می‌گوید مهم‌ترین دلیل خصوصی‌سازی در شرایطی است که شایسته‌سالاری وجود ندارد: «وقتی خصوصی‌سازی انجام می‌دهیم اما افرادی که مراکز را می‌گیرند شایسته نیستند، وقتی مسائل سیاسی در خصوصی‌سازی دخیل می‌شود، قطعاً شاهد این اتفاقات خواهیم بود.»
این فعال جامعه کارگری به قصور بخش دولتی هم اشاره می‌کند: «باید قانونی برخورد کنیم و شعار ندهیم. در دو سال اخیر وزیر ناکارآمد و مغرور و یک‌دنده، صولت مرتضوی و معاون روابط کارش می‌گفتند حوادث کار را کاهش دادیم. این ادعا دروغ بود. با وجود عدم برنامه درست و حفاظت درست و واگذاری غلط و عدم اجرایی‌سازی قوانین کارگر و کارفرما، کارگران جایی برای شکایت و ثبت حادثه نداشتند. این آمارسازی‌ها به جهت کاهش حادثه در محیط کار، یک سوءاستفاده است.»
وی درباره وظایف وزارت کار در این حوزه اظهار داشت: «تعجب من از وزیر کار دولت پزشکیان است که هر دفعه به او از بحران کارگری می‌گوییم از پیوست عدالت حرف می‌زند. این پیوست عدالت چیست؟ کارگر در کجای پیوست عدالت است؟ سکوت ایشان در جایگزین نکردن معاونت‌های روابط کار و حفاظت کار، آدم را به این نگرانی می‌اندازد که ایشان یا بی‌برنامه وزیر شده و یا اگر با برنامه بوده درگیر لابی‌های قدرت شده است. میدری را برداریم و یک چوب خشک هم آنجا بگذاریم، وزارت کار همین است.»
او افزود: «اگر نیازی به تغییر نبود، پس چرا ملت تغییر دادند؟ این‌ها فقط حرف می‌زنند. آقای میدری در کدام پیوست عدالت می‌خواهد جان این کارگران را جا دهد؟ از هم پاشیدن یک خانواده به علت فوت پدر خانواده را کدام بیمه جبران می‌کند؟ کدام قدم را برای کارگر برداشته‌اند؟»
این فعال کارگری در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: «وقتی دنبال شایعه‌سازی و پروپاگاندا هستیم نتیجه‌اش این می‌شود که جان معدن کاران از دست می‌رود و هیچکس برایش مهم نیست. مگر کسی برای کارگر معدنی که در شازند هنوز جنازه‌اش پیدا نشده ناراحت است؟»
محمد فاضلی هم در کانال خود نوشت: «آقای رئیس‌جمهور شما قرار است صدای بی‌صدایان باشید و کارگران معدن از بی‌صداترین بی‌صدایان در این کشور هستند. همین صدا نیز زیر آوارها مدفون می‌شود و به جایی نمی‌رسد. شما نگذارید این بار این صدا خفه شود. ایمنی از گمشده‌های نظام تدبیر، ذهنیت، الگوها و عادات رفتاری، شیوه ساخت بناها، روش کار کسب و کارها و … در این کشور است. حاصل این گمشدگی ایمنی، سالیانه هزاران قربانی حوادث کار، آتش‌سوزی، و مواردی نظیر همین فروریختن معدن است. رئیس‌جمهور می‌تواند دستور دهد سازمان‌های مسئول یک گزارش ملی حوادث معدن ارائه کنند. لازم نیست این کار چند ماه طول بکشد.
سازمان‌دهی خوب اگر باشد، ظرف یکی دو ماه می‌شود گزارشی درباره این همه حادثه منجر به فوت کارگران معدن تهیه شود. جایی مثل مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری می‌تواند مأموریت پیدا کند برای انجام پژوهشی سریع و تدوین گزارشی که ابعاد مختلف این نوع حوادث و تکرار آن‌ها را روشن کند.
در نهایت ما هم به نوبه خود درگذشت این عزیزان را به خانواده‌های محترمشان تسلیت گفته و از دولت محترم انتظار داریم هر چه سریعتر علت حادثه را بررسی و با مقصران برخورد نمایند تا دیگر شاهد اینگونه وقایع تلخ نباشیم.
نظرات و تجربیات شما
