بازتابی از حال و روز فوتبال ایران در آینه مراسم سالانه AFC
بیشتر از ۲۰ سال است که هیچ بازیکن ایرانی نتوانسته بهترین بازیکن قاره آسیا لقب بگیرد؛ اتفاقی که علاوه بر جانبداریهای بعضاً واضح AFC، اُفت بازیکنان فوتبال کشورمان را نیز نمایان میکند.
یک سال پس از برگزاری مراسم برترینهای سال ۲۰۲۳ فوتبال آسیا، کنفدراسیون فوتبال قاره کهن (AFC) اقدام به برگزاری مراسم برترینهای سال ۲۰۲۵ کرد و دو ایرانی در این جوایز سهیم بودند. با توجه به روندی که در این مراسم شاهد بودیم، نگاهی به نامزدهای ایرانی داشتیم که مشروح آن در زیر آمده است:
*فوتسال ایران همچنان آقای آسیا
انتظار میرفت که جایزه فوتسال برای کشورمان باقی بماند. سالار آقاپور که پیشتر عنوان بهترین بازیکن جوان فوتسال جهان در سال ۲۰۲۲ را کسب کرده بود، برای اولین بار مرد سال فوتسال آسیا لقب گرفت و هفتمین ایرانیِ برنده این جایزه شد. در ۱۵ مراسم بهترینهای آسیا، جایزه بهترین بازیکن فوتسال در ۱۲ دوره به ایران رسیده که علیاصغر حسنزاده با چهار عنوان در این زمینه رکورددار است.
* شیرین «خاتون» ایرانی
در بخش بانوان نیز اتفاق ویژهای برای ایران رخ داد و مرضیه جعفری سرمربی تیم خاتون بم، عنوان بهترین مربی بخش بانوان را در سال ۲۰۲۵ دریافت کرد. این نخستین جایزهای بود که در مراسم برترینهای سال فوتبال آسیا، به بانویی از کشورمان رسید و طلسمشکنی شیرینی اتفاق افتاد.
*دریغ از یک تقدیرنامه برای فدراسیون فوتبال
در سایر بخشها اما سرِ ایران همانند سالهای گذشته بیکلاه ماند و سهم کشورمان فقط نامزدیهای «دلخوشکُن» بود. فدراسیون فوتبال ایران همانند سالهای گذشته در جمع کاندیدای بهترین فدراسیون «پلاتینوم» حضور داشت که همانند سالهای گذشته، مهدی تاج شاهد اهدای جایزه به رقبا بود. در بخش تقدیرنامه فوتبال پایه نیز سالهاست که در این مراسم، عنوانی به فوتبال ایران تعلق نگرفته است.
*بازیکنان فوتبال در حسرت جایزه
AFC تا سال ۲۰۱۲ یک جایزه را به بهترین بازیکن سال اهدا میکرد. از همین سال اما جایزه برترین بازیکن بینالمللی به برترین لژیونر آسیا اهدا شد و بهترین بازیکنِ شاغل در قاره کهن، عنوان مهمتر یعنی جایزه مرد سال فوتبال آسیا را دریافت میکرد! اتفاقی که به شدت بوی جانبداری از فوتبال کشورهای عربی را به مشام میرساند. به این ترتیب اگر لیونل مسی هم اهل آسیا بود، به دلیل بازی در بارسلونا هیچگاه نمیتوانست مرد سال آسیا لقب بگیرد!
سالهاست که دست ایرانیها از رسیدن به عناوین بهترین بازیکن کوتاه مانده است. سردار آزمون در سال ۲۰۱۹ و مهدی طارمی در سالهای ۲۰۲۲، ۲۰۲۳ و ۲۰۲۵، نامزد عنوان بهترین لژیونر سال آسیا شدند که این رقابت را به رقبای کرهای خود باختند. طارمی در سال ۲۰۲۲ فرصت خوبی برای کسب این عنوان داشت، اما با وجود درخشش قابل توجه نتوانست این جایزه را به دست بیاورد.
در بخش مرد سال آسیا اما سالهاست که نام هیچ نمایندهای از ایران در میان سه گزینه نهایی به چشم نمیخورد. سال ۲۰۱۹ تنها استثنا از ۹ دوره گذشته مرد سال آسیا به شمار میرفت که علیرضا بیرانوند به جمع سه گزینه پایانی رسید، اما جایزه این بخش نصیب اکرم عفیف شد.
حسرت ۲ دههای ایران برای جایزه مرد سال آسیا
البته در سال ۲۰۱۸ که بیرانوند با ایران در جام جهانی درخشید و با پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافت، یا امسال که سردار آزمون آقای گل لیگ قهرمانان آسیا ۲ شد و با پیراهن شباب الاهلی قهرمانیهای مختلفی در امارات کسب کرد، انتظار میرفت بازیکنی از ایران به شکستن طلسم فوق نزدیک شود. با این حال دست ایرانیها از سال ۲۰۰۴ تاکنون از رسیدن به ارزشمندترین بازیکن فوتبال آسیا بازمانده است.
مراسم برترینهای سال فوتبال آسیا را میتوان بازتابی از فوتبال کشورمان توصیف کرد. فوتبالی با تکستارههایی که در حال «سو سو» زدن هستند و جایی میان سه بازیکن برتر قاره ندارند. تیمهای باشگاهی و ملی ایران سالهاست طعم قهرمانی آسیا را نچشیدهاند و تنها فوتسال یا فوتبال ساحلی میتوانند چنین توفیقی رقم بزنند. البته جعفری یک روز قبل از ناکامی تیم فوتبال نوجوانان در راهیابی به جام ملتهای آسیا جایزه ارزشمند بهترین مربی بانوان را گرفت و این عنوان را نمیتوان نمادی از پیشرفت فوتبال بانوان دانست.
نظرات و تجربیات شما
