انتخاب درست

سعیده پیرایش
عروس که از پله های آرایشگاه پایین می آمد چیزی در درونش ناراحت بود. در واقع هیچ چیزی آن طوری نبود که او دلش می خواست. برادر شوهرش پشت فرمان ماشینی که گل نزده بودند نشسته بود و عروس و داماد عقب نشستند. مادرشوهرش گفته بود اگر این کار را نکنند ممکن است برادر شوهرش حسادت کند و عروسی خراب شود. این از یک مرد گنده بعید بود ولی اعتراض فایده ای نداشت. همانطور که مادرشوهرش معتقد بود پول دادن برای تزیین ماشین آن هم برای یک شب بی معنی و خرج اضافه است.
شوهرش به حرف مادرش اعتقاد کامل داشت. هرچه عروس اعتراض کرد و از خواسته هایش گفت بی فایده بود. در آخر آقای داماد او را قانع کرد که این ها همه برای خودشان است. مادرش می خواهد پولهایشان را پس انداز کنند برای آینده.
خانواده ی داماد تمام مخارج عروسی را به نوعی به گردن خانواده ی او انداخته بودند و هرچیزی را نتوانسته بودند گردن آنها بگذارند حذف کرده بودند.
وقتی عروس سوار ماشین شد تصمیم گرفت همه ی این موضوعات را از یاد ببرد و به روز نه چندان با شکوهش فکر کند. تصمیم گرفت تا می توان خوشحال باشد.
به این ترتیب روز عروسی گذشت. عروس با تمام این اتفاقات خوشحال بود که مرد رویایی خودش را به دست آورده است. ولی تازه بعد از آن شب بود که فهمید که نه تنها هیچ کسی را به دست نیاورده که خودش را هم از دست داده است.
تمام برنامه های زندگی آنها توسط مادرشوهرش چیده می شد و آنها از خود هیچ اختیاری نداشتند. اعتراض هیچ فایده ای نداشت. آقای داماد به جز مادرش به هیچ کس دیگری گوش نمی کرد.
ده سال به این منوال گذشت تا این که مادر داماد تصمیم گرفت که به این زندگی پایان دهد و هیچ وقت به بچه ای که در این سال ها به دنیا آمده بود فکر نکرد، نه او و نه پسر حرف گوش‌کنش.