اصرار تندروها به اجرای قانون حجاب

نسیبه پیرایش
پس از استیضاح و برکناری همتی و استعفای سیاسی و اجباری محمدجوادظریف، تندروها در مجلس فاز جدیدی را برای حمله به دولت آغاز کرده‌اند و با نوشتن نامه و امضای طومار در صحن علنی مجلس خواستار ابلاغ هر چه سریعتر قانون حجاب هستند.
در هفته‌ای که گذشت، نمایندگان به رهبری امیرحسن بانکی پور نماینده مردم اصفهان در مجلس روز سه شنبه ۱۴ اسفند نامه‌ای خطاب به محمدباقر قالیباف رئیس مجلس نوشته و از او مصرانه خواستند برای آنچه «دفاع از کرامت بانوان ایرانی» خوانده شده، هرچه زودتر قانون حجاب را ابلاغ کند.
بانکی پور در نطق میان‌دستور خود گفت: جهت جلوگیری از بی بند و باری، فساد، برهنگی و بدن‌نمایی به‌ دنبال درخواست‌های مکرر مردمی و پیام مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن، ۲۰۹ نماینده مجلس شورای اسلامی با امضای نامه‌ای خطاب به ریاست محترم مجلس، خواستار ابلاغ قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب شدند.
پس از این نطق، چند نفر از نمایندگان طوماری متشکل از ۲۰۹ امضاء در حمایت از اجرای این قانون را در صحن علنی مجلس به صورتی نمادین روی تریبون پهن کردند. برخی از رسانه‌ها این اقدام را بخشی از فشار جریانات نزدیک به جبهه پایداری در مجلس به دولت تازه کار محمود پزشکیان تعبیر کرده‌اند.
خبرآنلاین در این باره نوشته: «هنوز ۴۸ ساعت از استیضاح عبدالناصر همتی و شوک سیاسی استعفای اجباری محمدجواد ظریف نگذشته که تندرو‌ها فاز جدیدی را برای حمله به دولت آغاز کردند.»
روزنامه هم‌میهن هم نوشت: « مجلسی که باید در رأس امور باشد برای اجرای مصوبه خود طومار امضا می‌کند بدون اینکه توضیح دهند که اگر مصوبه شما درست و مطابق خواست مردم بود به چنین روزی دچار نمی‌شد که به عنوان خطرناک بودن برای امنیت جامعه اجرایش از دستور خارج شود. این گروه یک مسئله عادی را به اندازه‌ای صفر و یکی کرده‌اند که کوشش زنان برای پوشش متعارف را به اعلام جنگ علیه خود تعبیر نموده‌اند؛ به‌طوری‌که امام جمعه تهران می‌گوید: «تا خون در بدن داریم، از حجاب کوتاه نمی‌آییم.» اصلاً متوجه تبعات این نگاه نه برای ایران و نه برای دینداری مردم و نه حتی برای خودشان هم نیستند.
آنچه که در ایران عجیب‌تر است اصرار این اقلیت محض بر اجرای مصوبه‌ای است که در صورت اجرایی شدن، به احتمال زیاد دولت ایران را مصداق اتهامات بین‌المللی قرار خواهد داد. هم چنان که تا کنون هم مواردی از آن را انجام داده‌اند. یکی از خطاها و تبعات این رفتار در بالا ذکر شد، ولی تردیدی نیست که تبعات آن از حیث کارآمدی و رعایت حجاب بسیار بیشتر است و هر روز موجب ریزش بیشتر میان علاقه‌مندان به حجاب خواهد شد زیرا امتزاج اجبار و حجاب چنین نتیجه‌ای خواهد داشت. حتی افراد محجبه هم از آن رویگردان خواهند شد. متاسفانه برخی متولیان دین نیز حجاب و دین را یکی گرفته‌اند و در مقابل، چشم خود را بر فقر و فساد و تبعیض بسته‌اند. در همین روزها که احکام فساد ۳/۷ میلیارد دلاری صادر شده اگر از دیوار صدای اعتراض و محکومیت علیه فساد شنیدید، از این جماعت هم خواهید شنید. آنان اصلاً دغدغه‌ای در این موضوعات ندارند. به همین دلیل است که مردم حس می‌کنند که آنان فاقد صداقت دینی هستند.
آنان حتی حاضرند فساد را توجیه کنند؛ ولی دست از پوشش زنان بر نمی‌دارند. جالب اینکه نه حاضرند آن را در حد متعارف به رسمیت بشناسند و نه می‌توانند با آن مقابله کنند؛ چون به‌ خوبی می‌دانند که قابل مقابله کردن نیست. به نظر می‌رسد که این اقدامات بیشتر شبیه آب در هاون کوبیدن شده است.»
اما در یکی از غیر قابل پیشبینی‌ترین واکنش‌ها به این طومار، قائم پناه معاون اجرایی رئیس‌جمهور در شبکه X خود نوشت: «رئیس جمهور پزشکیان امروز تاکید کردند قانون عفاف و حجاب را نمی‌توانم اجرا کنم، چون برای مردم مشکل ایجاد می‌کند و من در مقابل مردم نخواهم ایستاد.»
چند ساعتی از انتشار این توییت معاون اجرایی رئیس‌جمهور نگذشته بود که سیل واکنش‌ها به این موضع‌گیری پزشکیان _که اگر نگوییم بی‌نظیر بود، بی‌تردید باید اذعان کنیم که موضعی بود، کم‌سابقه و قاطع_ آغاز شد و جالب آن‌ که پس از هفته‌ها و ماه‌ها، پزشکیان را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به چهره‌ای محبوب یا دست‌کم بسیار محبوب‌تر از هفته‌ها و ماه‌های پیش تبدیل کرد.
هر چند برخی از چهره‌های سیاسی و حامیان مسعود پزشکیان بر این باورند که وفاق ملی شکست خورده است و رئیس‌جمهور را تشویق به استعفا می‌کنند اما آیا با این استعفا جلوی کسانی که کمر همت به نابودی هرکسی که چون آن‌ها نمی اندیشد بسته‌اند، گرفته خواهد شد؟