ارزشی یا نفوذی؟

نسیبه پیرایش
طرح ترور دونالد ترامپ اولین باری نیست که از سوی رسانه‌های ارزشی مطرح می‌شود اما این بار روزنامه کیهان در حالی از آن سخن گفته که تنش بین ایران و امریکا در پیچیده‌ترین شرایط ممکن قرار دارد و تهدید حمله نظامی و باب مذاکره مستقیم و غیرمستقیم در حال نوسان است.
این مطلب در رسانه‌های خارجی، بازتاب زیادی داشت. از‌جمله فاکس‌نیوز، در مقاله‌ای اشاره کرده که کیهان به‌صراحت اعلام کرده که «شلیک گلوله به ترامپ» نزدیک است. گفتنی است که این خبر با لینک مستقیم به مطلب کیهان منتشر شده و در این نقل‌قول دقیقا همان عبارت «کله پوک» ترامپ نیز ذکر شده است. اما این ادبیات و بیان آن در شرایط فعلی به اندازه‌ای عجیب بود که صدای هم طیف‌های خود کیهان را نیز در آورد.
عبدالله گنجی، تحلیلگر سیاسی و روزنامه‌نگار در کانال تلگرامی خود نوشت: «ستون گفت‌وشنود کیهان دچار «سهو ناخودآگاه» شده است. کیهان هزاران بار نوشته است شرارت شیطان بزرگ و خوی استکباری امریکا فراتر از این و آن است. ‌بنابراین، چگونه می‌شود بگوید با حذف ترامپ مشکلی حل می‌شود؟ قانون داماتو، ‌تحریم نفتی ۱۳۹۱ و ‌شهادت فرماندهان مقاومت در سال ۱۴۰۳ مربوط به جریان مقابل ترامپ است. دقیقا داستان سگ زرد و شغال است. فرق ترامپ عریان‌نمایی بهتر از این جنون ماتریالیستی جهان و گرفتن شیلنگ بر دموکراسی ادعایی است.»
عبدالرضا داوری هم نوشت که «همزمان با پیش‌بینی ترور قریب‌الوقوع دونالد ترامپ، توسط «ترور آلارم» و «ایدی کوهن»، دو اکانت وابسته به موساد، حسین شریعتمداری هم روز گذشته در روزنامه کیهان از ترور قریب‌الوقوع ترامپ به انتقام خون شهید سلیمانی خبر داد؛ چرا کیهان هم‌صدا با موساد، پازل اسراییل را تکمیل می‌کند.»
البته که هیچ یک از این انتقادات به مذاق کیهان خوش نیامد و با ادبیاتی تندتر اظهارات قبلی خود را تایید و منتقدان را به باد اتهام گرفت و نوشت که «کله‌شان مثل کله ترامپ پوک است» البته این بار با واکنش تندتر اصلاح طلبان روبرو شد.
مرتضی الویری فعال سیاسی اصلاح‌طلب می‌گوید: «در داخل کشور، عواملی داریم که دقیقا شبیه یک نفوذی عمل می‌کنند. این افراد آدم‌های متدینی هستند ولی کاری که موساد با چند صد میلیون دلار علیه ایران انجام می‌دهد را بی جیره و مواجب انجام می‌دهند. من به شدت در مورد نفوذ جریان اسرائیل در داخل کشور نگران هستم. احساس می‌کنم عواملی کار خود را انجام می‌دهند و برخی بی جیره و مواجب در همان مسیر قدم برمی‌دارند. این جریانی بسیار خطرناک است.»
وی خاطرنشان کرد: «به نظر من، فضای خوبی وجود ندارد، منتها افرادی هستند که کاری می‌کنند که دقیقا یک نفوذی می‌تواند انجام دهد. این صحبت‌هایی که آقای رفیق‌دوست کرد، اگر چند صد هزار دلار اسرائیل و موساد خرج می‌کردند تا چنین پدیده‌ای را شکل دهند، شاید به نتیجه‌ای نمی‌رسیدند. گاهی می‌گویم من فلانی را می‌شناسم، انسان متدینی است، اما کاری که می‌کند را فقط یک عامل اسرائیل انجام می‌دهد.»
احمد زیدآبادی هم نوشت: «به جای اینکه هیئت نظارت بر مطبوعات، بدون ذکر نام مدیر مسئول روزنامۀ کیهان، خبر از تذکر به او دهد، بهتر است یک بار و برای همیشه از طرف نهاد‌های مسئول اعلام شود که اصولاً این روزنامه و گردانندگان آن، چه نسبتی با نظام جمهوری اسلامی دارند. آیا همانطور که برخی ادعا می‌کنند، این روزنامه و مدیرمسئول آن واقعاً سخنگوی نظام هستند؟ یا نظرات شخصی خود را منعکس می‌کنند؟ یا اینکه وضعیتی بینابین دارند و مثلاً خصولتی و نیمه‌رسمی محسوب می‌شوند؟ بعید می‌دانم که در هیچ کشوری پدیده‌ای مثل روزنامۀ کیهان وجود داشته باشد به طوری که ناظران و تحلیل‌گران از جایگاه و کار ویژۀ واقعی و رسمی آن سر در نیاورند!
هنگامی که دیپلمات‌های خارجی نوشته‌های کیهان را در مقابل دیپلمات‌های ایرانی می‌گذارند و از آنها می‌پرسند که اینها چیست، بدون تردید پاسخ کلیشه‌ای دیپلمات‌های ایرانی این است که: “در کشور ما مطبوعات در بیان نظرات خود آزادند و این نوشته‌ها هم نظر شخصی نویسندگان آنهاست و ربطی به مواضع رسمی دولت و نظام ندارد! ” ولی آیا واقعاً همینطور است؟ یعنی نوشته‌های کیهان نظرات شخصی نویسندگان آن است؟ اگر اینطور است چرا این موضوع به طور رسمی و علنی اعلام نمی‌شود تا افکار عمومی هم نسبت به آن مطمئن شود و اگر اینطور نیست، آیا طرفِ مذاکره، نفاق و دروغِ نهفته در پشتِ پاسخ دیپلمات ایرانی را متوجه نمی‌شود و به حرف او اعتماد می‌کند؟ یا اینکه در همان گام نخست مطمئن می‌شود که با پدیدۀ غریب و غیرقابل فهمی روبروست؟»
و در نهایت باید همان طور که علی شکوری راد می‌گوید مقاله کیهان را می‌توان نشانه‌ای از وجود حرکت به سمت توافق و تفاهم تلقی کرد. با افزایش احتمال دستیابی به توافق و ثبات باید منتظر بحران‌های جدی‌تری از سوی عوامل تندرو باشیم. از رهبری نظام این انتظار می‌رود که در کنار تدبیر امور به بحرانی که ممکن است این طیف‌ها تولید کنند توجه کنند تا مبادا با تحریکات و اقدامات تندروها جنگ ناخواسته بر کشور و‌ مردم تحمیل شود.