اربعین؛ عزت اسلامی و اعجاز الهی

*سیدحرمت الله موسوی مقدم
کاروان غم افشان حسین‌ابن‌علی(ع) که به منزلگاه چهلم می‌رسد، شمیم دل‌انگیز وصال به محنت مفارقت سالار شهیدان لبخند زده و جهان مُلک مشام را می‌نوازد، گرچه کربلا صحنه‌ی شهادت سید و سالار شهیدان است اما به برکت خون امام حسین(ع) و یاران باوفایش در صحرای نینوا، بیدارگری‌های حضرت زینب(س) و اعجاز اربعین، خون بر شمشیر پیروز، عزت و اقتدار سلام جاودانه و نقش ایثار در اتحاد اجتماعی پایدار شد.
یکی از برکات و اعجازهای اربعین سرور آزادگان عالم تبدیل مهران به یک محشر جهانی و مظهر ماندگار انسانی است، در این میدان مبارزه به حکم ارادت، اشعه داغ آفتاب نیز تسلیم محبت فرزند زهرا(س) شده و گرمای سوزان مهران در سایه حُریت حسینی(ع) قرار گرفته و شربت شور، شفاء و شیدایی می‌پراکند.
آوردگاه آسمانی اربعین دیگر بار از راه می‌رسد و معرکه دوستی و دلدادگی به تبار حسین شهید (ع) بر پا می‌شود، در کنگره سالانه اربعین، جهانی در قاب” اشک، عشق و آیینه ” رُخ می‌نماید و رنگین کمانی از مکاتب و ملیت‌های مختلف، یک آسمان از اقوام و اتبار به رنگ سرخ در افق عالم خودنمایی می‌کند.
در افق اربعین حسینی(ع) همه عالمیان با عقاید و افکار گوناگون خود را به مرز مهران رسانده تا جان را در زلال زیبای حسین‌ابن‌علی(ع) طراوت داده و کشور دل را در نسیم نورانی مظلوم کربلای معلی تطهیر و تنزیه نمایند.
با اعجاز عالم‌افروز اربعین حسینی(ع) کاسب در بازار، راننده در جاده، خلبان در هوا، زائران در مَروه و حاجیان در صفا، خادمان در هیئت و عاشقان در منا، منتظران هَروله کنان و عازم کربلا، همگی حسین(ع) گویان رو به مشهد شهیدان کربلا، هستی خود را به آستان نینوای عباس علمدار (ع) می‌سپارند.
در مهرورزی مهران و معاشقه با جانان، زوار در آوردگاه عاشقی و در لباس احرام، عازم منای عشق‌اند و در تب وصال مظلوم کربلا، در دارالشفاء دلدادگان و مدفن شاهدان “کرد، لر، فارس، عرب و بلوچ از همه بلاد ایران و اقصی نقاط جهان ” فارق از نام، نشان و شریعت، عقیده، ادیان، مکتب و مذهب، با ردای عشق و لوای اربعین، در وادی وحدت اردو زده تا فرات دل را در عطش کربلا خالی کنند و فراخنای عطوفت خاندان عصمت و طهارت (ع) را تقدیم کام خشک زمین و زمان نمایند.
در میعادگاه مهران، کشتی اربعین میزبان شیفتگان دیرنشین دشت خلوص و سخاوتمندان ساحل سرخ نینوا است تا سماحت و سروری ام‌القرای جهان اسلام را با هدایت و هوشمندی رهبر لایق خود به جهان بشریت ابلاغ نمایند.
در سایه اعجاز عاشقانه‌ی اربعین، وکیل و وزیر، سردار و امیر، مالک و اجیر، معمم و مکلی، قاضی و داعی، فرماندار و فرمانبردار، فرمانده و استاندار، به دور از هرگونه رنگ و رسوم، کشور و کاشانه، تفاوت و تفاخر، به معبر عشق اباعبدالله(ع) وارد شده تا از خیل خروشان سپاه باصفای حسین(ع) عقب نمانند و نجوا کنان ابراز بدارند که
در این واژه منور، رخت دورنگی و ریا در قرنطینه اخلاص محبوس شده و عَلَمِ ارادت و ادبِ انسانیت زائران مزار مبارک سرور آزادگان جهان شهره بازار بندگی شده و ردای سبز آرامش تن پوش عاشقان کوی کرامت می‌شود.
به برکت اربعین حسین ابن علی(ع)، ایلام، ایران کوچکی می‌شود و مهران نمایانگر عظمت و ولایت پذیری ساکنان او.
در سرای سبز اربعین، سرود سرخ حسینی(ع) و رسالت روشنگری زینبی(س) زمزمه می‌شود و با جان دل، داشته‌های خود را در قالب “بیت الحسین(ع) “در طبق اخلاص گذاشته به امید اینکه در امتحان اربعین قبول شوند و دفتر اعمالشان به امضای حسین(ع) مزین شود.
در آئینه اعجاز امام حسین علیه، پیرزنان و یلچری، پیرمردان عصا بدست، بیماران مبتلا، دردمندان امیدوار، محتاجان متوسل، نیازمندان متوکل، گرفتاران متدین، در راه ماندگان نگران و افتادگان بی‌توان، همه آمال و آرزو و درمان امراض مزمن خود را در میعاد گاه مهران و بارگاه با کرامت و آستان پرسخاوت سرور آزادگان عالم بر خوان خُسروی و عطش عارفانه اربعین جستجو می‌کنند و به مهر ماندگار خالق کردگار دل بسته‌اند و امید اجابت دارند.
زوار ارباب بی کفن کربلا و بابای مظلومش در نجف اشرف با هر مرام، منش، مسلک و با کوله‌باری از آمال و آرزوهای دیرینه و شاکی از جور و ستم ظالمان دنیا به اعجاز و اجابت حسین(ع) دل بسته و به لطف صفحه نگار صدیق روزگار امیدوارند که با نظر نجابت شاه شهیدان گره از همه مشکلات آنان گشوده شود ومظلومان غزه از دست خون آشامان آمریکا و صهیونیسم آزاد گردد.